ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ ΧΕΙΜΩΝΑ 2009-2010 ΚΑΙ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΥΤΟ.

Θα φανει ισως υπερβολη να πανηγυριζουμε που ο Παναθηναικος μας ειναι πρωταθλητης χειμωνα του εφετεινου πρωταθληματος. Αλλα ποιος μπορει να θυμηθει ποτε η ομαδα ηταν σε αυτη τη θεση για τελευταια φορα. Αυτο και μονο εχει μια σημειολογικη σημασια μιας και καταδεικνυει μια σαφη βελτιωση της θεσης του Παναθηναικου στα ποδοσφαιρικα δρωμενα τη φετεινη χρονια. Θα αντιπαρελθω την στατιστικη πραγματικοτητα η συμπτωση που λεει οτι οποιος ειναι πρωταθλητης χειμωνα ειναι και ο πρωταθλητης Ελλαδας, και θα την αντιμετωπισω ως σκετη συμπτωση. Εν τουτοις δεν μπορω να μη δεχθω οτι η βελτιωση των πραγματων του Παναθηναικου τη φετεινη χρονια ειναι σαφης και συνεχομενη εστω και αν οι ρυθμοι δεν ειναι θεαματικοι. Σε αυτο το σημειο θα πρεπει κανοντας ενα βημα πισω και μεσα απο ενα φιλτρο ειλικρινιας, ψυχραιμιας και ρεαλιστικου πραγματισμου, να αναλυσουμε τα πραγματα ωστε να βγαλουμε ενα συμπερασμα οσον αφορα τους λογους στους οποιους οφειλεται αυτη η βελτιωση που πιθανον να οδηγησει στη κατακτηση του εφετεινου τιτλου. Αυτο θα βοηθησει να κρινουμε τι εγινε σωστο και τι χρειαζεται ακομη να γινει ωστε να επιτυχουμε το επιθυμητο αποτελεσμα στα σιγουρα.

Ας αρχισουμε με τις μεταγραφες. Οι πεντε βασικες μεταγραφες ηταν του Σισσε, Κατσουρανη, Μπιεσμιρ και Καντε στην αρχη της περιοδου και του Σειταριδη αργοτερα στη σεζον. Μεχρι τωρα εχουν δικαιολογησει τη μεταγραφη τους και τα προσδοκωμενα απο αυτους , ο γκολτζης Σισσε και ο πληθωρικος Κατσουρανης. Αντιθετως οι Μπιεσμιρ, Καντε και Σειταριδης δεν εχουν δειξει οτι μπορουν να κανουν τη διαφορα.
Ειναι φανερο οτι δεν εχουν καλυφθει κενα στις θεσεις των 2 κεντρικων αμυντικων οπου ημιμετρα και προχειρα μπαλωματα αποτελουν την Αχιλλειο πτερνα, μπλοκαρουν την εξελιξη της ομαδας και δυνητικα μπορουν να της στοιχισουν τον τιτλο. Ειναι περαν καθε λογικης η ανικανοτης των υπευθυνων να μη μπορουν να επανδρωσουν 2 απο τις σημαντικοτερες θεσεις μιας ομαδας επι 2 ολοκληρα χρονια στο κεντρο της αμυνας, να στηριζονται σε μετριους παικτες και να αναγκαζουν το καθε προπονητη να ενισχυει την αμυνα με περισσοτερα αμυντικα χαφ εις βαρος της επιθετικης της τακτικης. Ειναι αποριας αξιον πως δεν βλεπουν αυτη την αστοχια τους που πραγματικα ειναι μια κατασταση που μπορει να ακυρωσει οποιαδηποτε δουλεια γινεται στην ομαδα. Ειναι θεμα ανικανοτητας , ειναι θεμα οικονομικο? Δεν εχει σημασια. Ειναι ενα θεμα που φωναζει οτι χρειαζεται λυση τωρα, διοτι μπορει να στοιχισει πολυ και μαλιστα ακριβα. Τοσο σε γοητρο, οσο σε ψυχολογια αλλα και σε οικονομικη καταστροφη. Το χασιμο ΠΑΛΙ του πρωταθληματος με ολες τις παραπανω συνεπειες, η μη καλη πορεια στην Ευρωπη την επομενη χρονια λογω της ελλειψης ικανης αμυνας, ειναι πιθανοτητες που μπορουν να διαλυσουν τον Παναθηναικο ψυχολογικα και οικονομικα. Επομενως το να επικληθει η οικονομικη δυσκολια στο γεγονος της μη ενισχυσεως της αμυνας ειναι τουλαχιστον αφελες. Σαφως τοτε μας μενει η ανικανοτης της διοικησεως να φερει του καταλληλους παικτες οταν μαλιστα αναλογισθουμε τις κατα καιρους διαπραγματευσεις με κεντρικους αμυντικους και την αρνητικη καταληξη που ειχαν οι διαπραγματευσεις για διαφορους λογους.

Για να συμπτηξω τις σκεψεις μου, παραμενει υπερτατης σημασιας η μεταγραφη δυο κεντρικων αμυντικων αξιας το γρηγοροτερο δυνατον και σιγουρα πριν την επομενη χρονια, αν και η περιοδος Γεναρη ειναι συνηθως περιορισμενων δυνατοτητων. Θα προσθεσω δε και με ολη τη δυναμη που διαθετω , οτι εξ ισου αναγκαια ειναι και η μεταγραφη επιτελικου χαφ ποιοτητας που θα αξιοποιει την εφεση του Σισσε για γκολ με τις καταλληλες μπαλιες ωστε να παψει να αποζητα τροφοδοτηση απο παικτες που δεν ξερουν πως να το κανουν. Και η υπαρξη του ελπιδοφορου Νινη που ειναι ο καταλληλοτερος αυτη τη στη στιγμη γι'αυτη τη δουλεια, δεν σημαινει οτι δεν θα εχει θεση και αυτος στην ομαδα. Αντιθετως θα ωφεληθει με εναν τετοιο παικτη διπλα του. Ειναι αμαρτια να υπαρχουν στην ομαδα δυο επιθετικοι-τσαφ σαν τους Σισσε-Σαλπιγγιδη και ο τελευταιος να γυρνα στην αμυνα να παρει τη μπαλα, ο δε πρωτος να περιμενει σαν την καλαμια στο καμπο μια μπαλια που συνηθως ερχεται υπο τη μορφη της μακρυνης σεντρας. Καταστροφη για τον μοναχικο και απομονωμενο φορ και την ομαδα.

Ας συνεχισουμε με το θεμα προπονητη το οποιο φετος ηταν το σπουδαιοτερο προβλημα που αντιμετωπισε η ομαδα. Οι αποψεις μου για τον Τεν Κατε ειναι γνωστες και εχουν δημοσιευτει απο περσι. Ηλθε με πολλα λιβανιστηρια απο τον τυπο που κατα τη ταπεινη μου γνωμη δεν ανταποκρινοντουσαν στη πραγματικη του αξια. Βασιζομενοι ολοι στις θητειες του σαν βοηθος προπονητων στην Μπαρτσα και την Τσελσυ και κερδιζοντας αυτες οι ομαδες τους αντιστοιχους τιτλους, επεσε μερικη απο τη χρυσοσκονη των επιτευγματων πανω και στον Τεν Κατε και πιθανον δικαιολογημενα διοτι δεν μπορει κατι θα συνεισεφερε και αυτος.
Εν τουτοις ερχομενος στον Παναθηναικο με τον μανδυα του υπερτατου προπονητη που του φορεσαν οι δημοσιογραφοι, μαλλον κακο εκαναν και στον ιδιο και στην ομαδα. Ο Τεν Κατε ηταν ενας προποντητης με ακρως ανεπτυγμενο το αισθημα της υπεροψιας λογω καταγωγης και ιδιοσυγκρασιας, το οποιον ομως ενισχυσε ακομη περισσοτερο λογω θητειας του στη Μπαρτσα και Τσελσυ. Ερχομενος στον Παναθηναικο εκανε μερικα τεραστια λαθη. Δεν προσπαθησε να καταλαβει την ομαδα αλλα εδειξε οτι ειχε την απαιτηση να καταλαβει η ομαδα αυτον. Επισης δεν ηταν προθυμος να ασχοληθει με τις λεπτομερειες των ανεξαρτητων χαρακτηρων των παικτων και ειχε την απαιτηση τυφλης υποταγης στα πιστευω του. Εξ ου και η μαλλον σκληρη σταση του στα αποδυτηρια που δημιουργησαν ενα φοβικο συνδρομο και μια πιεση στους παικτες με αποτελεσμα να μη παιρνει απο αυτους ουτε το 50% των δυνατοτητων τους. Και η πειρα εχει δειξει οτι οταν δεν κερδιζεις τους παικτες με τη σταση σου, δεν κανεις τελικα τιποτα. Ποσες φορες δεν τους εδωσε στεγνα στη δημοσιοτητα μετα απο κακα αποτελεσματα? Ποιος προπονητης που προκαλει φοβο στους παικτες του και δεν κερδιζει το σεβασμο τους, εχει καλη τυχη?
Με λιγα λογια ο Τεν Κατε υπερτιμηθηκε και απο τη διοικηση και απο τους δημοσιογραφους τοσο σαν τεχνικος οσο και σαν μανατζερ. Ηταν σαφως κατω των περιστασεων αλλα το χειροτερο ηταν οτι δεν ειχε προθεση να προσαρμοσθει. Η δε κλασικη του δηλωση οτι σε 2 χρονια θα επαιρνε τη συνταξη του, ηταν και η ταφοπλακα των προθεσεων του που επρεπε τουλαχιστον να υποψιασει την διοικηση.
Η αλλαγη του πολυ καθυστερημενα κατα την αποψη μου, εδειξε να απελευθερωνει την ομαδα και να μειωνει το αγχος που εδειχνε στα παιγνιδια. Ο Νιομπλιας σαφως δεν εχει τα εχεγγυα του φτασμενου προπονητη και σαφως ειναι προσωρινη λυση. Ωστοσο εχει τις δικες του αποψεις να προσφερει, θα παιξει με το το ψυχολογικο μερος των παικτων, ειναι πιο ηρεμος σαν χαρακτηρας που θα το περασει θετικα στην ομαδα και πιθανον να αποδειχθει και καλος τεχνικος προσδιδοντας στην ομαδα ενα συστημα που τις αρμοζει, μια τακτικη και μια προσωπικοτητα στοιχεια που τοσο της ελειπαν ολο αυτο το καιρο. Πρεπει δε ολοι να καταλαβουν οτι στη θεση που εχει ελθει ο Παναθηναικος σαν ομαδα ολα αυτα τα χρονια, δεν αρκει απλα να παρει ενα πρωταθλημα η ενα κυπελλο, αλλα πρεπει να μεινει στη κορυφη κερδιζοντας επανειλημμενους τιτλους ωστε να καθιερωθει στη συνειδηση παικτων, οπαδων και αντιπαλων οτι ο μεγαλος Παναθηναικος επεστρεψε για να μεινει.

Η δε διοικηση εχοντας την πειρα δυο ετων πρεπει να διορθωσει λανθασμενες αποψεις και επιλογες, να κανει απαραιτητα τις μεταγραφες που χρειαζονται και να βρει και να στηριξει τον καταλληλο προπονητη. Δεν υπαρχει πλεον αλλος χρονος για πειραματα και προσμονες. Ειναι η τωρα η ποτε. Ο Παναθηναικος δεν αντεχει να μεινει αλλο σε αυτη τη κατασταση ανυπαρξιας. Η ιστορια του, ο κοσμος του, οι αθλητες του, οι παραγοντες του που τον εκαναν μεγαλο τα περασμενα 100 χρονια, απαιτουν να ξεφυγει απο την μιζερια και τον μαρασμο που τον εφεραν τη τελευταια 15ετια αυτοι που ειχαν τη τυχη του στα χερια τους. Η υπερβαση σε καθε επιπεδο ειναι απαιτητεα και ο κοσμος θα ζητησει ευθυνες απο ολους.

15 ΜΑΙΟΥ - 8 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2009, Ο ΧΑΜΕΝΟΣ ΧΡΟΝΟΣ

Επρεπε να περασουν 7 ολοκληροι μηνες απο τοτε που ενσυνειδητως σιωπησα διαμαρτυρομενος για την κακη κατασταση του Παναθηναικου και ειχα εντοπισει οτι τη προηγουμενη χρονια ολα ειχαν παει λαθος και οτι επρεπε να ληφθουν σκληρα μετρα και να παρθουν γενναιες αποφασεις. Οι αρμοδιοι αγρον ηγορασαν. Θελησαν να ρισκαρουν μια οφθαλμοφανη λαθος κατασταση και να στηριξουν τον Τεν Κατε. Το πειραμα απετυχε παρα τις επιφανειακες βελτιωσεις στο βαθμολογικο πινακα, αφου οτι γινοταν απο τον προπονητη βασιζοταν στο εβδομαδιαιο κυνηγι βαθμων χωρις να τιθενται οι βασεις για την ουσιαστικη βελτιωση της ομαδας που θα την οπλιζε με περισσο σθενος για να αντεπεξελθει στις επερχομενες δυσκολιες, και καποια στιγμη αυτη η προσεγγιση εγινε μπουμερανγκ στις επιδιωξεις του Παναθηναικου. Τρια ατυχη συνεχομενα αποτελεσματα σε Ευρωπη και Ελλαδα, η οπισθοχωρηση της ομαδας στη 2η θεση πισω απο τον αιωνιο αντιπαλο και ο κινδυνος να μπει η ομαδα σε περιπετειες παλι φετος, ξυπνησαν ανωμαλα τη Διοικηση που με αστραπιαιες κινησεις απελυσε τον Ολλανδο και προσελαβε το διδυμο Νιομπλια-Βαζεχα σαν προσωρινους (ελπιζω) προπονητες.

Η Διοικηση που φορτωνεται με το τεραστιο λαθος να διατηρησει τον Τεν Κατε για δευτερη χρονια, οταν ολα εδειχναν οτι δεν ηταν το καταλληλο ατομο στη καταλληλη θεση, ενηργησε κατα τη γνωμη μου στη παρουσα φαση σπασμωδικα και με λαθος τiming. Πανικοβλημενη απο τη προοπτικη να χασει τα αυγα και τα καλαθια και τη φετινη χρονια και αναλογιζομενη την αντιδραση των φιλαθλων, αποφασισε να τον τελειωσει στη ψυχρα και να πειραματισθει με ενα προπονητικο διδυμο που οσο και αν εχει προδιαγραφες ειναι μεγαλο ρισκο να εμπιστευθεις, εχοντας διανυσει περισσοτερο απο το ενα τριτο του πρωταθληματος, εκτος βεβαια αν εισαι ετοιμος να υποστεις και τις συνεπειες του επικινδυνου αυτου πειραματος. Βεβαια εχει αποδειχθει σε παρομοιες περιπτωσεις , οτι παμπολλες φορες το αποτελεσμα ειναι θετικο διοτι ενεργει σαν ηλεκτροσοκ και ξυπναει τις ομαδες. Θα ειναι ομως ετσι για μια ομαδα που διεκδικει το πρωταθλημα και αφησε τον επικινδυνο και ικανο οπως αποδεικνυεται Ολυμπιακο να τη ξεπερασει? Κανεις δεν ξερει στη πραγματικοτητα τι θα γινει.

Ο Νιομπλιας μπορει να αποδειχθει χρυσοφορο λαχειο και να επιτυχει πραγματα. Πρεπει να ξεπερασει μερικα πραγματα και εκει θα δειξει κατα ποσοσ ειναι ικανος προπονητης.
Πρεπει να διαχειριστει πρωτιστα τη πεσμενη ψυχολογια των παικτων.
Πρεπει να κερδισει την εμπιστοσυνη και τον σεβασμο των παικτων ειδικα των ξενων φιρμων.

Πρεπει να ηρεμησει την ομαδα και να της δωσει αυτοσεβασμο και πιστη στις ικανοτητες της.
Πρεπει να δωσει ευκαιρια και να διαχειρισθει ολους τους παικτες χωρις προκαταληψεις.
Πρεπει να φερει συνεχη ευνοικα αποτελεσματα που θα εδραιωσουν την πεποιθηση σε φιλους και εχθρους οτι ο Παναθηναικος ειναι εδω και δεν θα παραδοθει.
Πρεπει να πεισει του πικραμενους και δυσπιστους οπαδους ωστε να ακολουθησουν και να δωσουν την αμεριστη συμπαρασταση τους.
Πρεπει να βρει τροπο να πεισει τους διοικουντες να προσπαθησουν (διοτι ειναι δυσκολο) να βρουν τον Γεναρη αξιολογους παικτες που θα καλυψουν τα τεραστια κενα κυριως της αμυνας.
Πρεπει να εφαρμοσουν συστημα που θα ταιριαζει στην ομαδα και θα εκμεταλλευεται τη ποιοτητα των παικτων που εχει.
Αυτα και αλλα ειναι πραγματα που καλειται να επιτυχει ο Νιομπλιας και φαινονται λογικα και αναμενομενα αλλα εδω θα αποδειχθει και η στοφα του Νικου. Θα μπορεσει κατω απο τις παρουσες συνθηκες να τα επιτυχει ολα αυτα και να αντεξει στη πιεση των περιστασεων; Αναμφιβολα ειναι δυσκολο και τα νευρα του θα δοκιμασθουν, αλλα αποδεχομενος τη προσληψη του πρεπει να υποθεσουμε οτι και αυτος αλλα και η διοικηση τα εχουν αναλογισθει ολα αυτα και εχουν κρινει οτι θα μπορεσουν να τα επιτυχουν με τη βοηθεια επισης της τυχης που παντα χρειαζεται σε αυτες τις περιπτωσεις.

Προσωπικα ειμαι επιφυλακτικος για τις πανικοβλητες ενεργειες της διοικησης οταν ειχε απλετο χρονο να παρει αυτα τα μετρα απο τον Μαιο και επρεπε να ειχε διακρινει την καταληξη των πραγματων και να κανει τοτε τις διορθωτικες κινησεις. Εν τουτοις παρ'ολες τις αμφιβολιες μου δεν μπορω παρα να υποστηριξω την ομαδα και να ευχηθω οτι ολα θα πανε κατ'ευχη. ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΟΜΩΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΝΑ ΑΦΗΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΙΣ ΔΙΑΜΑΧΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΑΙΟ ΝΑ ΦΕΡΘΟΥΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΣΕ ΑΛΛΑ ΕΠΙΠΕΔΑ. Δεν ειναι δυνατον να παιρνει συνεχως ο Ολυμπιακος το πρωταθλημα δια περιπατου. Ειναι ντροπη και προσβλητικο για τον Παναθηναικο και τους φιλαθλους τους.

ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΑΛΛΑΞΕ ΤΙΠΟΤΑ?

Εχουν περασει σχεδον 2 μηνες απο τοτε που εγραψα το τελευταιο αρθρο οπου εντοπιζα και ανελυα τους λογους για τους οποιους ο αρρωστος Παναθηναικος εφθασε στο εσχατο σημειο της ιστοριας του.Ολο αυτο το καιρο συμβαινουν θαυμαστα πραγματα στην ομαδα. Αλλα βεβαιως παρ'ολο θαυμαστα ειναι σουπερ αρνητικα. Τιποτα δεν δουλευει σωστα, τιποτα δεν διορθωθηκε, τιποτα δεν φαινεται να δινει ενα φως ελπιδας, για να πω και εγω το κλισε, στο τελος του τουνελ.Διαμαχες πολυμετοχικων, παικτες καμμενοι ψυχολογικα, προπονητης στο κοσμο του οπαδοι διαιρεμενοι και μπερδεμενοι, ηθικο ανυπαρκτο.Τιποτα δεν μου δινει μια αισθηση αισιοδοξιας για το μελλον και τυχον περιοδικα πυροτεχνηματα το επομενο διαστημα, δεν θα ειναι ικανα να με μεταπεισουν για μια επιχειρουμενη οργανωμενη και κυριως με διαρκεια ανακαμψη. Ειμαι πιο απαισιοδοξος απο ποτε και θα σταματησω εδω για να μη βαρυνω περισσοτερο την ηδη φορτισμενη ατμοσφαιρα. Ο Θεος να τους τους φωτισει να παρουν θαρραλεες εως και "θρασεις" αποφασεις, αφηνοντας κατα μερος σκοπιμοτητες και βλεψεις εξουσιας. Να δουμε!

ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΑΥΡΗ ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΟ. ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ?

Η δωδεκατη μαυρη χρονια με μια παρενθεση το 2004 εκλεισε και επισημα με τον Παναθηναικο στραπατσαρισμενο περα απο καθε φαντασια, παρα τα δηλωθεντα και τις υποσχεσεις στην αρχη της χρονιας. Αν θελουμε να ειμαστε ψυχραιμοι και προσγειωμενοι, περα απο εθελοτυφλιες και φανατισμους, πρεπει να καταλογισουμε ευθυνες εκει που αρμοζουν με συνεση και δικαιοσυνη. Ολοι εχουν μεριδιο ευθυνης περιλαμβανομενων και των φιλαθλων οσο οξυμωρο και αν ακουγεται αυτο.

Ας απαριθμησουμε πρωτα τους παραγοντες που εχουν μεριδιο ευθυνης σε τυχαια σειρα. Ας σημειωσουμε εδω και το πιστευω οτι πρωτα πρεπει να δουμε τα λαθη που κουβαλαμε στη καμπουρα μας (εσωγενεις παραγοντες) και μετα τις ευθυνες των τριτων (εξωγενεις παραγοντες). Και αυτο διοτι τα τελευταια χρονια υπαρχει μια ταση να τα ριχνουμε ολα πρωτιστως στους αλλους, επικαλουμενοι τα περα για περα δικαιολογημενα παραπονα μας για Διαιτησια, ΕΠΟ, Κοκκαλη, Τυπος κλπ., και να εχουμε ελαχιστοποιησει τις δικες μας ευθυνες. Ας δουμε λοιπον ποιοι ειναι οι εσωγενεις παραγοντες και τι ευθυνη αναλογει στον καθενα:

1. Ιδιοκτησια
2. Διοικηση
3. Τεχνικη ηγεσια
4. Παικτες
5. Φιλαθλοι

ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ: Με την αλλαγη των δεδομενων ηταν η μεγαλη μας ελπιδα που ομως εξελιχθηκε και στον κυριοτερο υπευθυνο παραγοντα της θεσης που ευρισκεται η ομαδα. Ονειρα για νεες εποχες, υποσχεσεις για αλλαγες, για αφθονα χρηματα, για μεγαλους παικτες, για αλλαγη νοοτροπιας, για επιδειξη δυναμης απεναντι στα κατεστημενο και αλλα πολλα. Αποτελεσμα κανενα. Ο Παναθηναικος απροστατευτος, χωρις ικανες μεταγραφες, μονο με ευχολογια και μεγαλα λογια, εμεινε παλι πισω να κοιταει για μια ακομη φορα τη πλατη του αντιπαλου του απο πολυ νωρις και να αγωνια αν θα παρει τη δευτερη η τριτη θεση στη τελικη βαθμολογια και αν θα μπορεσει να εξασφαλισει μια θεση στο Champions League μεσα απο τα play offs.

ΔΙΟΙΚΗΣΗ: Με δεδομενη την διαφαινομενη απειρια των παραγοντων της και την ελλειψη γνωσεων εφ ολων των θεματων, ηταν αναμενομενη η αποτυχια της. Το μη ειδικο βαρος των προσωπων που την απαρτιζουν σε θεματα γνωριμιων της αγορας, κυκλωματων, διαπραγματευτικων ικανοτητων, σκαουτιν κλπ. δεν βοηθησαν στην ελευση εξαιρετικων παικτων, αλλα το χειροτερο τα τρομερα λαθη που εγιναν την εποχη των μεταγραφων, οπως χασιμο χρονου με ορισμενους στοχους που εδειχναν οτι δεν θα εχουν αισια καταληξη αλλα παρ'ολα αυτα τους εδοθη υπερμετρος χρονος (π.χ. οι Αργεντινος και Γαλλος σεντερ μπακς), συνετελεσαν στο να χαθει πολυτιμος χρονος στη στελεχωση της ομαδας και ως εκ τουτου στο προγραμματισμο της και τον σχεδιασμο της.
Αν προσθεσουμε σε αυτα και την μη ικανοτητα της να αντιπαρατεθει με το ποδοσφαιρικο κατεστημενο και να προφυλαξει την ομαδα απο τους εξωγενεις παραγοντες, καταληγουμε στο συμπερασμα οτι παρα τις καλες προθεσεις της το αποτελεσμα ηταν καταστροφικο για μια ακομη χρονια.

ΤΕΧΝΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ: Τον Τεν Κατε τον παρουσιασαν με περιβλημα Μεσσια και ως μεγα προπονητη. Αυτο ηταν λαθος και με δεδομενη τη ποδοσφαιρικη στερηση τιτλων οι φιλαθλοι τον αποδεχηκαν ως τετοιον με περισση ευκολια. Ο Τεν Κατε ειναι ενας χαρακτηριστικος τυπος Ολλανδου που στηριζεται πανω στη πειθαρχια, στη σκληρη απαιτηση δουλειας και τη ψυχρη πραγματικοτητα. Το resume του ηταν ενα καλο resume για μιας αλλης νοοτροπιας ποδοσφαιρικη χωρα και οχι για τους Μεσογειακους Ελληνες που αναβουν ευκολα και σβηνουν δυσκολα. Στην ουσια δεν ειχε κανει κατι καλο στην ιστορια του , πλην των δυο περιοδων που διετελεσε βοηθος προπονητη στη Μπαρτσελονα και Τσελσυ. Και εκει εκανε ουσιαστικα το ονομα. Συμπληρωνοντας παντοτε τους πρωτους προπονητες και ευτυχωντας να εχουν κερδισει εκεινες τις χρονιες οι δυο ομαδες του τον τιτλο, εγινε ξαφνικα Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ. Ποσο συνεβαλλε ουσιαστικα σε αυτους τους τιτλους? Ισως πολυ αλλα παντα σαν βοηθος και κατω απο διαφορετικες συνθηκες και με διαφορετικων αντιληψεων απο τον Παναθηναικο ομαδες. Σαφεστατα ομως δεν ειχε το πρωτο ρολο οσο και αν τα media προσπαθησαν να του τον αποδωσουν.
Στον Παναθηναικο επρεπε ομως να ειναι ο πρωτος προπονητης και οσο αν το ελληνικο πρωταθλημα δεν εχει την αξια και την αιγλη των αλλων ευρωπαικων πρωταθληματων, ειχε ιδιαιτεροτητες και πολλες απαιτησεις. Δεν καταφερε να προσαρμοστει γρηγορα. Ο Ολλανδεζικος χαρακτηρας του και τα ολλανδεζικα κωλυμματα του, τον εμποδισαν να προσγειωθει και να δει την ελληνικη πραγματικοτητα. Νομιζοντας οτι εχει να κανει με τους ψυχρους επαγγελματιες του βορρα και λοιπων προηγμενων χωρων, δεν μπηκε ποτε στο πετσι των Ελληνων και υπολοιπων Λατινων παικτων και αναδεικνυοντας ενα φανερο και αδικαιολογητο προσωπικο εγωισμο, προσπαθησε ανεπιτυχως να βαρεσει γροθια στο μαχαιρι, με αποτελεσματα οχι και τοσο ικανοποιητικα. Μια καλη πορεια στην Ευρωπη με στυλ παιγνιδιου που χρησιμοποιουν ολες οι μικροτερες ομαδες -hit and run - κατορθωσε να αμβλυνει τη κακιστη εντυπωση του χασιματος δυο εσωτερικων στοχων μεταξυ των φανατικων οπαδων του.
Η ουσια ομως ηταν οτι ο Τεν Κατε δεν προσεθεσε τιποτα το διαφορετικο στην ομαδα παρα τα εντεχνως παρουσιαζομενα απο μεριδα του τυπου. Οχι μονο εχασε νωρις το πρωταθλημα και αργοτερα το κυπελλο, αλλα υπεστη εξεφτελιστικες ηττες απο μικρες ομαδες εντος εδρας, δεν πηρε τα ντερμπυ, κατεβασε αλοπροσαλες συνθεσεις, αδικησε και εκαψε παικτες, δημιουργησε ενταση στα αποδυτηρια, ηταν απολυτος και μονοχνωτος στις αποψεις του, δεν εδωσε στην ομαδα τη σφραγιδα του, κατι διαφορετικο απο τις προηγουμενες χρονιες, ενα συστημα, ενα πλανο, μια γραμμη, μια προσωπικοτητα, μια προοπτικη εξελιξης, μια ανασα δροσιας τελος παντων. Κατι για ακουμπησουν οι κουρασμενοι φιλαθλοι και να ξαποστασουν, απο τις πικρες και το καψιμο του ηθικου τους τα τελευταια 13 χρονια. Η απογοητευση πολυ μεγαλυτερη φετος μιας και οι ελπιδες ειχαν αναζωογονηθει με τις δηθεν κοσμογονικες αλλαγες στο ιδιοκτησιακο και τις ανουσιες και υπερφιαλες προσδοκιες που εσπειραν οι πολυμετοχικοι.

Ξερω οτι πολλοι Παναθηναικοι στηριζουν τον Τεν Κατε και τον θελουν να δουλεψει και για δευτερη χρονια ωστε να φανει το εργο του. Δεν θα διαφωνουσα αν ειχε δειξει μια εστω μικρη προοπτικη οπως λεω πιο πανω. Προσωπικα δεν την ειδα ουτε την βλεπω. Αν και φαινεται οτι το πιθανοτερο ειναι να μεινει, εν τουτοις δεν βλεπω να αλλαζει κατι ριζικα προς το καλυτερο. Οπωσδηποτε εχοντας δευτερη χρονια στην ομαδα θα ειναι υπερ του, εχοντας γνωρισει παικτες, νοοτροπιες και ελληνικη πραγματικοτητα και ομαδες, θα του δωσουν τα οπλα να φτιαξει κατι καλυτερο , αλλα μεχρι εκει. Εκτος και αν του φερουν 4 παικτες αναγνωρισμενης αξιας που θα παρουν την ομαδα πανω τους και θα τη σπρωξουν μπροστα, βλεπω μια απο τα ιδια σε γενικες γραμμες την επομενη περιοδο σε επιπεδο προπονητικης. Δεν ειναι ο προπονητης που θα κανει τη διαφορα και δεν καταλαβαινω τη νοοτροπια πολλων οπαδων που ρωτανε "που θα βρουμε καλυτερον"? Η αλλαζουμε επιπεδο νοοτροπιας η ας καθησουμε στη δευτερη η τριτη θεση και να καθιερωθουμε σιγα-σιγα στις συνειδησεις των φιλαθλων σαν μεγαλομεσαια ομαδα που μπορει και καποια στιγμη να κτυπησουμε περιστασιακα και ενα Κυπελλο η Πρωταθλημα. Οπως και παικτες υπαρχουν αρκετοι να βοηθησουν, ετσι υπαρχουν και προπονητες αξιας. Αρκει βεβαια να τα ακουμπησουν και οχι να αρκουνται στα λογια.

ΠΑΙΚΤΕΣ: Μεγαλη η ευθυνη τους στο μεριδιο που τους αναλογει αλλα και ευκολα γινονται τα εξιλαστηρια θυματα οπως βεβαια και ο προπονητης. 10 μεταγραφες περυσι δεν μπορεσαν να αλλαξουν την ομαδα. Το αποτελεσμα ειναι να παιζουν παλι παικτες που περυσι ηταν ετοιμοι να πεταχθουν στην πυρα και να θεωρουνται σημερα αδικαιολογητα αναντικαταστατοι. Τι εγινε λοιπον? Γιατι αυτες οι 10 μεταγραφες δεν βοηθησαν? Φταινε οι παικτες σε αυτοι τη περιπτωση? Η μηπως φταινε οι αρμοδιοι που δεν πηραν τους καταλληλους παικτες? Η μηπως φταιει και η τεχνικη ηγεσια που δεν μπορεσε να τους αξιοποιησει καταλληλα και να παρει απο αυτους καθε ιχνος ποιοτητας που ειχαν? Ειναι δυνατον να ηταν ολοι αχρηστοι? Ειναι δυνατον μετα απο καθε εξεφτελισμο να ειναι αδιαφοροι και να μην θελουν να παιξουν? Διοτι κατηγορηθηκαν γι'αυτο.
Εγω πιστευω οτι ολα ξεκινουν απο τον προπονητη που δεν μπορεσε να τους κανει ενα τιμ σφιγχτο, συμπαγες, χωρις φοβιες, με εμπιστοσυνη στις ικανοτητες τους να μπαινουν στο γηπεδο και να μασανε σιδερα. Ο προπονητης τους ομως δεν μπορεσε να μανατζαρει τις ικανοτητες τους, να τους προσμιξει καταλληλα, να σηκωσει τον εγωισμο τους, το φιλοτιμο τους. Ειναι αυτο που λεγαμε στην αρχη, ο Ολλανδος νομιζε οτι εχει να κανει με στυγνους επαγγελματιες και μονο απαιτουσε. Οταν οι παικτες δεν εδιναν αρχισαν τα πρωτα ασχημα αποτελεσματα που τους εβαλαν στο ματι των οπαδων και απο κει και περα αρχισε ο φαυλος κυκλος. Καθε κακο αποτελεσμα συνεισεφερε στη καχυποψια των οπαδων απεναντι στους παικτες και στο κοψιμο των ποδιων των παικτων. Δεν μπορεσαν να ορθοποδησουν ποτε.

Θα μου πει καποιος καλα δεν φταινε σε τιποτα οι παικτες? Φταινε σε παρα πολλα αλλα οχι αναλογικα περισσοτερο απο τους υπολοιπους παραγοντες αυτης της συνθετης εξισωσης. Σε ολες τις ομαδες υπαρχουν κακοι, μετριοι και καλοι παικτες. Δυσκολα βρισκονται ομαδες με 18 ασσους. Το ιδιο και στον Παναθηναικο. Δεν μπορει να ισχυριστει κανεις οτι δεν υπαρχουν παικτες. Ισως δεν υπαρχουν 3-4 αστερες οπως προειπα που θα σπρωξουν την ομαδα με τη προσωπικοτητα τους. Αλλα υπαρχουν καλοι παικτες που δεν χρειαζονται ιδαιτερες προσπαθειες να παιρνουν εντος εδρας παιγνιδια και να μην γελοιοποιουνται απο μικρες ομαδες. Τοτε πως εγινε και συνεβη αυτο μερικες φορες? Οπως ειπα, οι παικτες αποτελουν μερος μιας συνθετης μηχανης. Ολα τα γραναζια πρεπει να ειναι καλολαδωμενα για να δουλεψουν απροσκοπτα. Ειναι φανερο οτι στον Παναθηναικο η μηχανη αυτη δεν δουλεψε σωστα. Και το λαθος βρισκεται σε ολα τα γραναζια της μηχανης και τον μηχανικο. Δεν συντηρηθηκε καταλληλα και δεν καθαριστηκε σωστα. Η ψυχολογια κτυπηθηκε και το ηθικο επεσε. Καπου εκει χαθηκε και το παιγνιδι.

ΦΙΛΑΘΛΟΙ: Μπορει καποιος να ισχυριστει αβιαστα οτι ηταν τα θυματα. Αυτοι που με τις θυσιες τους και την υπομονη τους στα πετρινα χρονια, συνετρεξαν την ομαδα και προσφεραν καθε βοηθεια με κανενα μεχρι τωρα ανταλλαγμα. Ειναι αραγε αυτη η αληθεια η εχουν και αυτοι μεριδιο ευθυνης ? Θα ελεγα οτι κανεις δεν ειναι αμοιρος ευθυνων περιλαμβανομενων εμας των φιλαθλων. Ισως να εχουμε το μικροτερο μεριδιο ευθυνης, αλλα χωρις καμμια αμφιβολια εχουμε και εμεις την ευθυνη των συμβαινοντων. Οι συνεχεις αποτυχιες μειωσαν τις αντιστασεις μας, δηλητηριασαν τα αισθηματα μας, μας εκαναν ηττοπαθεις, νευρικους, απιστους, καχυποπτους. Μας εκαναν οχι μονο να στρεφομαστε εναντιον εξωγενων παραγοντων που πιστευουμε οτι μας κατατρεχουν αλλα και να στρεφομαστε ο ενας εναντιον του αλλου αν και ανηκουμε στην ιδια παραταξη. Η διαβρωση σχεσεων σε ολο της το μεγαλειο. Ταπεινα αισθηματα, βρωμικες κατηγοριες εκστομιζονται χωρις πολυ σκεψη εναντιον συντροφων που τυχαινει να εχουν μια διαφορετικη αποψη, που εχουν μια πιο χαλαρη αισθηση χιουμορ, και που δεν ειναι τοσο φανατισμενοι βλεποντας τα πραγματα πιο ψυχραιμα και χωρις στενοτητα αντιληψεως.
Ναι οι φιλαθλοι προσφεραν και θα προσφερουν στην ομαδα οταν θα διαπιστωνουν ανταποκριση στις προσδοκιες τους και στι θυσιες τους. Αλλα ομως η συνεχης υποβαθμιση των προσδοκιων τους δημιουργει μια τεταμενη ψυχολογικη κατασταση με αποτελεσμα πολυ ευκολα να χανουν τη συνοχη τους και τη συγκεντρωση τους, ξεσπωντας ευκολα επι δικαιων και αδικων και παρασυροντας στο διαβα τους καθε εννοια λογικης και ανοχης. Το δραματοποιημενο αυτο ξεσπασμα, ειτε αδικο ειτε δικαιο, ειναι αυτο που οδηγει σε τυφλες αντιδρασεις και που κατα κανονα συνεισφερουν στο φαυλο κυκλο που κατατρεχει την ομαδα.
Επομενως και οι φιλαθλοι ειναι μερος του ολικου προβληματος που με τις πολλες φορες αδικες κρισεις τους συντεινουν και αυτοι στη διαβρωση του συνεκτικου ιστου που καθοριζει τη πορεια μιας ομαδας. Λιγοτερη η δικη του συμμετοχη απο τους αλλους παραγοντες, αλλα οπωσδηποτε υπαρχουσα.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Οι προαναφερθεντες παραγοντες που καθοριζουν τη καλη η κακη πορεια μιας ομαδας, ειναι αυτοι που αν δεν λειτουργησουν σαν συνολο αλλα και συμπληρωματικα και με αρμονια ο ενας για τον αλλον, δημιουργουν τα προβληματα της μη ευρυθμης λειτουργιας μιας ομαδας. Χρειαζεται μεγαλη προσπαθεια εκ μερους ολων με πρωτοστατες τους διοικουντες και τον προπονητη, να εμφυσησουν πνευμα αγωνιστη και νικητη στο καθε διαθεσιμο παικτη και με τη σωστη συμπαρασταση των φιλαθλων, να αντιστραφει η αρρωστημενη αυτη κατασταση που εχει παγειωθει πανω στην ομαδα επι σειρα ετων. Αυτο μαζι και με την αντιμετωπιση των εξωγενων παραγοντων διαιτησιας ΕΠΟ κλπ. στα οποια θα αναφερθουμε μια αλλη φορα, πιστευω οτι μπορουν να ειναι η απαρχη μιας αναγεννησης του Παναθηναικου που δικαιωματικα θα τον οδηγησουν στα πραγματικα επιπεδα που πρεπει να ειναι η ομαδα. Κανεις δεν ειναι υπερανω του Παναθηναικου και κανενας δεν ειναι πιο Παναθηναικος απο τον αλλον, ειτε αυτος ειναι διοικηση, προπονητης παικτες αλλα και φιλαθλος.

ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΣ - ΠΑΟ 0-1

Αντι ο Παναθηναικος και ο κατα μερικους προπονηταρας του, να "ξεθυμανουν" πανω στον υποβιβασθεντα Θρασυβουλο και να προσφερουν αν μη τι αλλο λιγη χαρα στους οπαδους του, καταφεραν να φανει η ομαδα μιζερη και να εκτελει καταναγκαστικα εργα.

Σε ενα παιγνιδι που υπερισχυσε η μετριοτητα, ο ΠΑΟ ηταν τυχερος να παρει το παιγνιδι και με δεδομενη την ισοπαλια του ΠΑΟΚ να αποκτησει προβαδισμα στα play offs. Αυτο ομως δεν αναιρει την κακιστη εμφανιση του, επιβεβαιωνοντας για μενα οτι οι προοπτικες του ειναι περιορισμενες. Εξακολουθω να πιστευω οτι ο Τεν Κατε με οτι προσοντα και αν του ανακαλυπτουν δεν "το εχει", και το κοουτσαρισμα του δεν δινει τιποτα το ιδιαιτερο που να σε κανει να πιστεψεις οτι ερχονται καλυτερες μερες και αξιζει να περιμενεις. Αν οι διοικουντες τον κρατησουν, προσωπικα ειμαι σιγουρος οτι δεν θα δουμε τιποτα καλυτερο του χρονου, εκτος και αν φερουν 2-3 παικταραδες.
Θα φροντισουν δε, να κρατουν απασχολημενους τους φιλαθλους για 4 μηνες με υπο μεταγραφη παικτες, ωστε προσμενοντας να μη αντιδρασουν σε μια κατασταση που δεν δειχνει κατι το διαφορετικο απο περυσι. Ακομη και η πολυμετοχικοτητα ξεσκεπαστηκε και φανηκε οτι τα αισθηματα δεν ηταν και τοσο αγνα. Το λουκι που εχουν βαλει τον Παναθηναικο ειναι μακρυ και σκοτεινο και το μελλον του αδηλο. Εγω δυστυχως θα ηθελα αλλα δεν μπορω να ελπιζω σε τιποτα εστω και αν υπαρξουν μερικα πυροτεχνηματα. Η ομαδα εχει χασει την αιγλη της στο ποδοσφαιρικο στερεωμα και αυτο ειναι ενα αρνητικο επιτευγμα των ιδιοκτητων της, παλαιων και νεων.

ΠΑΟ-ΒΙΓΙΑΡΕΑΛ 1-2

Ενα ονειρο ηταν και τελειωσε. Η Βιγιαρεαλ εδειξε πως πρεπει να ειναι οι ομαδες. Και αυτο ειχε φανει απο το πρωτο ματς οταν επαιξε ενα διαβολεμενο α' ημιχρονο και ο Παναθηναικος ειχε διασωθει απο μια συντριβη.
Ο Ιμπαγασα στο 49' και Γιορεντε στο 70' τα γκολ της Βιγιαρεαλ και ο Μαντζιος στο 55' το γκολ του Παναθηναικου.

Απο αυριο αρχιζει η επομενη μερα. Ο Παναθηναικος εκτος πλεον ολων των στοχων του και με πολλα προβληματα μπροστα του που πρεπει να τα βαλει σε μια σειρα για λυσιμο. Οι επομενοι 6 μηνες ειναι η μεγαλη ευκαιρια του Παναθηναικου να ανασυνταχθει, να βαλει τα πραγματα κατω, να εντοπισει τις αδυναμιες του και τα λαθη του, να κανει διορθωτικες κινησεις προς καθε κατευθυνση και καθε προσωπο ανεξαιρετως. Αν και φετος οΠαναθηναικος δεν κατορθωσει να οργανωθει και να κανει εκεινες τις διορθωτικες κινησεις που επιβαλλονται, τοτε θα ειναι ολοι αξιοι της τυχης τους και θα διασυρουν την ομαδα στο επακρον. Ουδεμια δικαιολογια πλεον θα υπαρχει. Ο χρονος ειναι υπεραρκετος, χρηματα υπαρχουν, πειρα απ' ολους τους ερασιτεχνες αποκτηθηκε (Πατερας, Αντωνιου, Τεν Κατε), μενει τωρα να αποδειξουν οτι θελουν το καλο του Παναθηναικου. Αλλιως θα υποστουν τις συνεπειες.

Πρωτιστα βεβαιως πρεπει να κατακτησουν τη δευτερη θεση και πρεπει να φτυσουν αιμα γι'αυτη, διοτι δεν θα ειναι ευκολο με εναν ιδιαιτερα σταθερο φετος ΠΑΟΚ.

ΠΑΟ - ΛΑΡΙΣΑ 3-0

Ο τραυματισμος και αποχωρηση του Νταμπιζα στο β' ημιχρονο αδυνατισαν το κεντρο της αμυνας της Λαρισας. Η καθετη μπαλια (που τοσο λειπει απο την ομαδα) του Ματος προς τον Σαλπιγγιδη την ξεκλειδωσε στο 48'. Ακολουθησε η ανετη επικρατηση του ΠΑΟ με 3-0 μεσα σε εννεα λεπτα, που στο α' ημιχρονο παρουσιασε την γνωστη εικονα της ανοργανωσιας και της ακαρπης υπεροχης.

Τα τερματα πετυχαν οι Σαλπιγγιδης 48', Ζιλμπετο 53' και Χριστοδουλοπουλος 55'.
Διακριθεντες κυριως στο β' ημιχρονο οι Χριστοδουλοπουλος, Ιβανσιτς και Σαλπιγγιδης. Το γρηγορο ανοιγμα του σκορ παρεσυρε την ομαδα σε μια καλη εμφανιση στο β' μερος χωρις να φορτσαρει ιδαιτερα μιας και η Λαρισα ειχε σηκωσει τα χερια.

Το ζεστο και κρυο ντους του Παναθηναικου συνεχιστηκε και σημερα. Η κακη εμφανιση του α' μερους οπου ολα θυμιζαν και παλι πιθανο πατατρακ αναγκασε τους φιλαθλους να ξεσηκωθουν και να φωναξουν στους παικτες.
Ας ελπισουμε οτι τη Τριτη η ομαδα θα βαλει τα καλα της και θα παρει τη προκριση στους 8 σε βαρος της Βιγιαρεαλ, δινοντας ετσι μια ανασα αισιοδοξιας στη μαυρη μεχρι σημερα πορεια στο εσωτερικο και στη διαφαινομενη κοντρα μεταξυ των Γιαννακοπουλων και λοιπων μετοχων που μπορει να οδηγησει σε ανεξελεγκτες καταστασεις.

ΟΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ ΜΟΝΟ ΚΑΚΟ ΚΑΝΟΥΝ ΣΤΟΝ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟ, ΠΑΟ-ΣΕΡΡΕΣ 2-3

Ειτε αρεσει σε μερικους ειτε οχι, οι δικαιολογιες για τον Παναθηναικο τελειωσαν. Ειναι πιθανον να φερουν σαν διακαιολογια το ματς με τη Βιγιαρεαλ και αυτο θα ειναι το εσχατο σημειο εξεφτελισμου για τον παλαι ποτε κραταιο Παναθηναικο και νυν μικρομεσαια ομαδα.
Ο Παναθηναικος διαλυεται σιγα-σιγα μονο και μονο διοτι εθελοτυφλουν ολοι . Διοικηση, προπονητης, παικτες, φιλαθλοι, ακριβως με αυτη τη σειρα.

Απο καιρο φωναζω για τον Τεν Κατε. Δυστυχως επαληθευομαι. Υπαρχουν ομως φιλαθλοι οι οποιοι τον εχουν αναγαγει σε Θεο και του συγχωρουν τα παντα. Και σημερα ειμαι σιγουρος οτι θα τα βαλουν με τους παικτες, διοτι αυτοι ειναι που παιζουν και φαινονται. Ομως για σκεφθειτε λιγακι. Τι συνθεση κατεβασε σημερα ο Τεν Κατε και γιατι? Τι ηταν αυτο το συνοθυλευμα που παρουσιασε σαν ομαδα. Θα μου πειτε τι επρεπε να κανει για να παρει τον τελευταιο στη βαθμολογια Πανσεραικο? Κανονικα επρεπε να παιζει με τη δευτερη ομαδα και να μην εχει προβλημα. Να ομως που εχει προβλημα και μαλιστα σοβαρο. Οι Σερρες καταφεραν μεσα στο ΟΑΚΑ να ξεφτιλισουν την ομαδα των πολυμετοχικων, των 60 εκατομμυριων και του μεγαλου Τεν Κατε οχι με ενα τυχαιο 0-1 η 1-1 αλλα με 2-3. Οταν οι Σερρες ριχνουν στον Παναθηναικο 3 γκολ εκτος εδρας και μαλιστα με χαρακτηριστικη ανεση, καθε δικαιολογια περιττευει. Απλως ομφαλοσκοπουμε χωρις λογο.

Μετα το ματς με τη Βιγιαρεαλ η διοικηση δεν πρεπει να τυφλωθει παλι απο μια πιθανη προκριση της ομαδας, αλλα να παρει τη σκουπα και να αρχισει τις εκκαθαρισεις ΑΜΕΣΑ. Και αυτες οι εκκαθαρισεις πρεπει να αφορουν σε καθε επιπεδο της ομαδας. Παικτες, προπονητη και διοικηση. Τερμα οι εξυπναδες , τα γελακια , οι χαριτομενιες και τα αλλοθι. ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΞΑΚΑΘΑΡΙΣΜΑ. Αλλιως του χρονου παλι τα ιδια θα λεμε.

ΣΟΥΠΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ, ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ-ΠΑΟ 0-0

Με εκπληξεις παλι ο ΠΑΟ στη συνθεση του αρχιζοντας με προωθημενο τον Ρουκαβινα και στην αρχικη του συνθεση τον Ιβανσιτς, αντιμετωπιζει τον Ολυμπιακο σε ενα ματς γοητρου αλλα και μεγαλης σημασιας για τον Παναθηναικο, μιας και ο ΠΑΟΚ νικησε σημερα εκτος εδρας. Το α' ημιχρονο κυλησε χωρις τιποτα το ιδιαιτερο και εχοντας μονο δυο σουτ, ενα απο καθε ομαδα. Καμμια ομαδα δεν εχει επικρατησει της αλλης, υπαρχει πολυ τρεξιμο εκατερωθεν και σκληρες διεκδικησεις της μπαλας σε μια προσπαθεια να επιβαλλει ο ενας στον αλλο το παιγνιδι του.

Το β' ημιχρονο κυλησε με εναλλασομενη υπεροχη, πολλες κιτρινες και μια κοκκινη στον Σαριεγκι. Ο Παναθηναικος επωφελουμενος απο την κακη κατασταση του αντιπαλου του τις τελευταιες τρεις εβδομαδες και παρα το οτι επαιζε με 10 παικτες, σταθηκε στο γηπεδο καλυτερα και εχασε ευκαιριες με μεγαλυτερη το φαουλ του Καραγκουνη στο δοκαρι. Τα ατου του Ολυμπιακου Μπελουτσι, Τζορτζεβιτς, Γκαλετι και Ντιογκο εξουδετερωθηκαν απο τους παικτες της ομαδας. Η αποβολη του Σαριεγκι συσπειρωσε την ομαδα που επαιξε αποφασιστικα στο τελευταιο ημιωρο. Ο αγωνας ειχε παμπολλα φαουλ και απο τους δυο με τον διαιτητη να μοιραζει αφειδως τις κιτρινες. Το οφσαιντ του Κλευτον που κατεληξε σε ανατροπη του στη περιοχη, ηταν φανερο λαθος του εποπτη.

Οι παικτες του Παναθηναικου επαιξαν σχετικα καλα και κυνηγησαν τη νικη. Η συνθεση που κατεβασε ο Ολλανδος που συνηθιζει να αιφνιδιαζει, οπως και αλλες φορες δεν του βγηκε και μιλαω μεχρι την αποβολη του Σαριεγκι, διοτι μετα οπως ηταν φυσικο αλλαξαν τα συστηματα και η συνθεση αναγκαστικα. Η μπαλα συνεχισε να προωθειται με μακρινες πασες που δεν ειχαν την αναμενομενη καταληξη. Η αμυνα ηταν καλη αλλα η ομαδα επασχε στην αναπτυξη του παιγνιδιου.
Εντυπωση μου προκαλει η εμμονη του Τεν Κατε να αγνοει τον Κλευτον, τον Νινη και σημερα το σκεπτικο του να αφησει τον Πετροπουλο στο παγκο.

Γκαλινοβιτς, Βαβζινιακ, Σαριεγκι, Σιμαο και Βυντρα ηταν οι διακριθεντες του Παναθηναικου χωρις οι υπολοιποι να υστερησουν εμφανως. Παντως η γενικη εικονα του παιγνιδιου ηταν μετριοτατη.
Σημασια εχει οτι ο ΠΑΟΚ νικωντας εκτος εδρας προηγειται στη βαθμολογια του ΠΑΟ και δειχνει οτι θα γινει μεγαλη μαχη για τη δευτερη θεση.

ΣΤΟΥΣ 8 Ο ΠΑΟ? ΒΙΓΙΑΡΕΑΛ - ΠΑΟ 1-1

Με 70-30 κατοχη μπαλας υπερ της ισπανικης ομαδας, με πληρη επικρατηση της κυριως στο α' ημιχρονο και εκτος εδρας, ειναι επιτυχια για τον Παναθηναικο το τελικο 1-1.

Ο Τεν Κατε παρεταξε τονΠαναθηναικο με 8 αμυντικους σε μια προσπαθεια να μην αφησει διαδρομους στην Βιγιαρεαλ. Η αληθεια ομως ειναι οτι ετσι εδωσε χωρο στους Ισπανους να κανουν παρτυ στη περιοχη του Παναθηναικου στο α' ημιχρονο, με θαυμασιους συνδυασμους και ταχυτατες επελασεις απο καθε πλευρα. Η αμυνα ομως αντεξε τα κυματα επιθεσεων της Βιγιαρεαλ και στο 59' ηλθε οτι καθε παικτης, προπονητης η οπαδος ονειρευεται σε εναν παρομοιο αγωνα. Ο Καραγκουνης μετα απο ενα καλο συνδυασμο δεχτηκε τη μπαλα και με ενα καλοζυγισμενο σουτ αιφνιδιασε τους Ισπανους σκορπιζοντας απεραντη αισιοδοξια για την εξελιξη του αγωνα.
Δυστυχως ομως αυτη η αισιοδοξια κρατησε μεχρι το 67' οταν οι Ισπανοι κερδισαν πεναλτυ απο μια ενστικτωδη ενεργεια του πεσμενου Βαβζινιακ και ισοφαρισαν τον αγωνα. Ακολουθως ο αγωνας πηρε αγρια μορφη με τους Ισπανους να επιτιθενται συνεχως αλλα οχι με την ευκολια του α' ημιχρονου μιας και ο Παναθηναικος βρηκε το τροπο να ανασαινει κατα διαστηματα και να παγωνει το παιγνιδι κερδιζοντας πολυτιμο χρονο. Η μπαλα κυκλοφορουσε καλυτερα, το παιγνιδι εγινε πιο ορθολογικο και οι ευκαιριες για τους Ισπανους δεν ηταν τοσες πολλες και κραυγαλεες οσες στο πρωτο μερος.

Ο Παναθηναικος επαιξε αμυντικα πονταροντας ακριβως σε οτι συνεβη στον αγωνα. Αποφυγη γκολ απο την Βιγιαρεαλ και επιτευξη ενος δικου του γκολ. Οι παικτες εδωσαν ολο τον εαυτο τους και πρεπει να τους το αναγνωρισουμε.
Κορυφαιοι ηταν ο Σιμαο, Καραγκουνης, Σαριεγκι, Μαντζιος σε ενα δυσκολο ρολο. Ο Ζιλμπερτο δεν προσεφερε τα αναμενομενα και ο Γκουμας ειχε πολλες ατυχες στιγμες. Ο Γκαλινοβιτς εκανε μερικα λαθη αλλα ειχε και σωτηριες επεμβασεις. Ο Βαβζινιακ δειχνει ικανοτητες και εικονα σοβαρου παικτη και δειχνει να εξελισσεται σε μια πετυχημενη μεταγραφη. Οι υπολοιποι με καλες και κακες στιγμες.

Η ρεβανς σε 14 ημερες θελει πολυ προσοχη αφου η Βιγιαρεαλ ειναι επικινδυνη ομαδα και εχει πολυ καλους, ικανους και ταχυτατους παικτες. Ειναι ενα ικανοτατο συνολο και αν σκοραρει στην Αθηνα θα δυσκολεψει τα πραγματα.
Ας ευχηθουμε οτι ο Παναθηναικος θα προχωρησει στους 8 διοτι αυτο θα εξυψωσει το ηθικο της ομαδας, που θα τον βοηθησει στη περαιτερω πορεια του και τους στοχους του κυριως στην Ελλαδα.